door Koen Nevens
1. "Ik denk niet dat het een kwestie van niet aanvaarden. Het is zijn beslissing. Ze is definitief. Wij hebben daar akte van genomen", dat waren de woorden van François De Keersmaecker, voorzitter van de Koninklijke Belgische Voetbalbond, op de vraag of het ontslag van Franky Vercauteren door de bond werd aanvaard. Het is duidelijk, enkel een jurist kan het opbrengen om ergens in de catacomben van een Armeens stadion, nadat het nationaal voetbalelftal voor de tweede keer in een week ons land tot een dwergstaat degradeerde, nog even de juridische puntjes op de i te zetten.
En gelijk heeft hij: het ontslag is een eenzijdige, receptieve rechtshandeling, die bijgevolg geen aanvaarding behoeft van degene aan wie ze ter kennis werd gebracht. Vanuit een praktisch oogpunt kan ook worden gezegd dat het ontslag vaak een impulsieve rechtshandeling is. Zo kon Franky Vercauteren zich niet bedwingen onmiddellijk na de wedstrijd in en en tegen Armenië zijn ontslag te geven in het bijzijn van de top van de voetbalbond en de spelers. Eigenlijk komt dit - bij ontstentenis van een geldige opzegging - neer op een onmiddellijk onrechtmatig ontslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten