Wielrenner Rasmussen onterecht om dringende redenen ontslagen

door Koen Nevens

1. Rabobank heeft te lang getreuzeld bij het ontslag om dringende redenen van wielrenner Michaël Rasmussen, dat is "in a nutshell" het oordeel van de kantonrechter te Utrecht dat vandaag het nieuws haalde. Vermeldenswaardig is dat deze uitspraak van vandaag ook reeds in haar volledigheid op elektronische wijze werd gepubliceerd op http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BD6001&u_ljn=BD6001. Een voortvarendheid ongekend bij een Belgische openbare rechtspraakdatabank zoals http://www.juridat.be/.

2. Het feitenrelaas dat in het vonnis wordt weergegeven, biedt een mooie kijk over hoe het er in "het wielermilieu" wel eens aan toegaat. Op 25 tot en met 29 juni 2007 organiseert de Rabo-ploeg voor haar renners een trainingssessie in de Pyreneeën. Ook Rasmussen wordt er verwacht. In april 2007, na ontvangst van de vliegtuigtickets (bestemming Bilbao), antwoordt Rasmussen per e-mail reeds: "Can we keep this trip quite, as I am supposed to be in Mexico at the time".

De ploegleiding laat weten niet te kunnen meedoen aan enige doofpotoperatie en vraagt Rasmussen de UCI - conform de anti doping regels waaraan hij is onderworpen - zijn verblijfplaats mee te delen. Op 8 juni 2007 deelt Rasmussen vanuit Italië aan de UCI mee dat hij van 4 juni tot 12 juni 2007 in Mexico verblijft. Op 29 juni ontvangt de UCI een tweede brief waarin Rasmussen meedeelt zijn verblijf in Mexico te hebben verlengd tot 28 juni 2007. Die brief werd wel in Mexico gepost op 12 juni...

Ondertussen ontmoet Erik Breukink, ex-wielrenner en ploegleider bij Rabo, Rasmussen op 6 juni 2007 in Italië en niet in Mexico. Op 16 juni faxt de ploegleiding van Rabo de routes van de Alpenetappes naar Rasmussens woonplaats in Italië en informeert Breukink op 24 juni naar het verloop van Rasmussens trainingen (sms'je: "training goes well?"). Vanaf 25 juni tot en met 29 juni neemt Rasmussen deel aan rabo's trainingssessie in de Pyreneëen.

Kortom, het ziet ernaar uit dat tussen de persoonlijke trainingen in Italië en de ploegtraining inde Pyreneëen, Rasmussen rond 12 juni even een bezoekje heeft gebracht aan Mexico of iemand heeft gevraagd van daaruit een briefje aan de UCI toe te sturen. Ook de UCI doorzag dit en gaf op 29 juni 2007 een "recorded warning" aan Rasmussen, die ook aan de ploegleiding van de Rabo-ploeg werd meegedeeld. De ploegleiding legde haar renner op 3 juli 2007 om die reden een boete van 10.000 euro op. De ploeg wist ondertussen ook reeds dat Rasmussen omwille van een gemiste dopingcontrole uit het Deense nationale team was gezet.

3. Zoals geweten, barst midden in de Ronde van Frankrijk 2007 een nieuwe "dopingbom" met als spilfiguur Michael Rasmussen. Er worden vragen gesteld over zijn vermeend verblijf in Mexico. Rasmussen en de rabo-ploeg houden dit bij hoog en bij laag staande tot Italiaans journalist Cassani niet eens kwaadwillig opmerkt dat Rasmussen op 13 juni 2007 toch wel stevig aan het trainen was in de Dolomieten, hetgeen het toursucces van de wielrenner moest verklaren. Op dat ogenblik wordt het de buitenwereld duidelijk dat er iets schortte aan het verhaal van Rasmussen en Rabo.

Onder stevige druk van de pers, ASO (de organisator van de Ronde van Frankrijk), de sponsor en dergelijke, beslist de ploegleiding om Michael Rasmussen op staande voet te ontslaan. Dit gebeurt op 26 juli 2007, naar het einde van de Tour toe.

4. Voor de kantonrechter in Utrecht staat het vast dat het ontslag om dringende redenen niet onverwijld is gebeurd zoals vereist door art. 677.1 Nederlands BW. Uit de contacten die de ploegleiding van Rabo had met Rasmussen in de loop van juni 2007, blijkt volgens de rechter dat Rabo toen al wist of had moeten weten dat Rasmussen zich gedurende die maand helemaal niet in Mexico bevond. Het inroepen van dit element als dringende reden eind juli 2007 kwam met andere woorden veel te laat.

Rasmussen wordt bijgevolg een opzeggingsvergoeding toegekend gelijk aan twee maanden loon, vermeerderd met de bonus die hij zou hebben gekregen voor het winnen van de Tour de France. Volgens de rechter betwisten de partijen immers niet dat dit zou zijn gebeurd en werd Rasmussen in eerste instantie slechts geschorst om het imago van de sponsor te vrijwaren, hetgeen de wielrenners recht op een bonus volgens de rechter niet doet vervallen. De rechter merkt ook fijntjes op dat alle andere renners van de Rabo-tourploeg de overwinningspremie mochten ontvangen. Tenslotte had Rasmussen ook nog achterstallig loon te goed.

5. Ook in ons land moet het ontslag om dringende reden snel na de feiten die daartoe aanleiding geven, worden doorgevoerd. In tegenstelling tot het Nederlandse recht bepaalt artikel 35 Arbeidsovereenkomstenwet evenwel dat het ontslag om een dringende reden niet meer zonder opzegging of vóór het verstrijken van de termijn van de overeenkomst mag worden gegeven, wanneer het feit ter rechtvaardiging ervan sedert ten minste drie werkdagen bekend is aan de partij die zich hierop beroept.