door Koen Nevens
1. Gisteren (6 maart 2009) keurde de Ministerraad een ontwerp van Koninklijk Besluit dat een artikel 19quater zal invoeren in het KB ter uitvoering van de RSZ-wet definitief goed. Daarmee implementeert de federale regering het systeem inzake ecocheques waaromtrent de sociale partners in het kader van het laatste interprofessioneel akkoord overeenstemming hadden bereikt. Hieraan werd reeds uitvoering gegeven door CAO nr. 98 van de Nationale Arbeidsraad. Het ontwerp-KB werd ook voorafgegaan door een advies van deze Raad.
Ecocheques zullen kunnen dienen voor de aankoop van producten en diensten van ecologische aard, die zijn opgenomen in de bij de voornoemde CAO gevoegde lijst. Het gaat bijvoorbeeld om materiaal voor de isolatie van woningen, spaarlampen, TL-lampen en LED-verlichting, spaardouchekoppen, recuperatietanken voor regenwater, lpg-installaties voor een wagen, fietsen, 100% gerecycleerd papier, bomen en buitenplanten, etc.
Het toekomstige KB zal net zoals voor de maaltijdcheques en de sport/cultuurcheques aangeven onder welke voorwaarden de ecocheque niet als loon zal moeten worden beschouwd voor de berekening van de RSZ-bijdragen. Het totale bedrag van de door de werkgever toegekende ecocheques zou niet meer mogen bedragen dan 125 euro per werknemer voor het jaar 2009 en 250 euro per werknemer voor de daarop volgende jaren.
2. Met de ecocheques willen de sociale partners niet alleen de koopkracht van de werknemers vrijwaren en de werkgelegenheid doen toenemen, maar ook een toegevoegde waarde en een sensibilisatie tot stand brengen op het stuk van het milieu. De vraag rijst of dit niet ietwat ambitieuze en onbereikbare doelstellingen zijn voor een al bij al "techneutische" loonmaatregel als de ecocheque. In een eerder blogbericht uitte ik reeds een gelijkaardige bedenking met betrekking tot de sport/cultuurcheque.
Karel Van Eetvelt geeft op de website van UNIZO beter aan waar het eigenlijk werkelijk om draait: "Als bedrijven, in deze moeilijke tijden, toch ruimte zien een netto-inspanning te doen voor hun medewerkers, roepen wij op om in dat geval een beroep te doen op de ecocheque". De ecocheque is niet meer dan een compromis dat de illusie van een loonsverhoging moet wekken, zonder de loonkost voor de werkgever stijgt.
Wat betreft de meer verheven doelstellingen die regelingen zoals de sport/cultuurcheque en de ecocheque nastreven, zou op termijn eigenlijk regelmatige en ernstige ex post-(wets)evaluaties moeten gebeuren. Hoeveel sportiever, cultureler of duurzamer zal het gedrag van de doorsnee werknemer binnen enkele jaren zijn geworden? In de commentaar bij artikel 1 van CAO nr. 98 beloven de sociale partners het systeem inzake ecocheques tegen 2010 te evalueren. Afwachten dus, al moet worden gezegd dat een éénmalige evaluatie na een zo korte termijn eerder de schijn van een doordacht beleid wekt. Dat is ook de kritiek die Prof. P. Popelier reeds heeft geuit met betrekking tot de wetsevaluatiebepaling uit de Arbeidsrelatiewet (cf. een eerder blogbericht).
1 opmerking:
leuk idee die ecocheque, maar niet voor de winkel die deze moet innen.
voor andere cheques, zoals de maaltijdcheque, betaalt de winkelier een eenmalige aansluitkost. voor de ecocheque betalen we maar liefst 5% van de waarde. waar gaat de koopkracht van de winkelier dan naartoe ??
Een reactie posten